Józef Buklis przyjechał do Sianowa w 1946 roku jako repatriant ze Związku Radzieckiego. Już 1 września 1946 roku rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej Nr 1 w Sianowie jako nauczyciel matematyki i języka rosyjskiego. W czerwcu 1948 roku, po odejściu ze szkoły dotychczasowego kierownika Edwarda Schulza , objął w zastępstwie, za zgodą Rady Pedagogicznej, jego obowiązki. Oficjalną nominację na to stanowisko otrzymał 11 października 1948 roku. Funkcję tę pełnił przez 21 lat. 1.IX.1969 roku przeszedł w wieku 73 lat na zasłużoną emeryturę.
Kierownik szkoły Buklis na hospitacji w kl. VI b 1964/65.
Szkoła pod jego rządami funkcjonowała bardzo dobrze, przechodząc bez większych problemów przez trudny okres przełomu lat 40 i 50. Wprawdzie można było dostrzec wtedy dość duże upolitycznienie życia szkoły, szczególnie procesu wychowawczego - powstaje Towarzystwo Przyjaźni Polsko - Radzieckiej i Związek Młodzieży Polskiej- ale życia uczniów , dzięki umiejętnością Kierownika Buklisa nie zaburzają wydarzenia polityczne. Można sądzić, iż duża ilość zajęć pozalekcyjnych : teatralne, taneczno - zabawowe, artystyczne, sportowe, redakcyjne, muzyczne oraz organizacje młodzieżowe ZHP i PCK w pełni absorbują uczniów , odsuwając na dalszy plan zmiany polityczne zachodzące w kraju. Organizowanie procesu dydaktycznego i czasu wolnego wychowanków nie wystarczało Kierownikowi. Działał prężnie na rzecz środowiska. Z jego inicjatywy, na posiedzeniu Miejskiej Rady Narodowej, w dniu 5.X.1948 roku podjęto decyzję o utworzeniu Domu Społeczno- Oświatowego.
Szkoła sianowska w pochodzie 1 maja w Koszalinie (1953/54)
W 1951 roku podjął działania mające na celu likwidację analfabetyzmu. Młodzież ZMP- owska, kierowniczka Domu Społeczno - Oświatowego Janina Łagodzicz oraz pracownicy umysłowi Fabryki Zapałek, powzięli pisemne zobowiązanie, iż każdy z nich ( w określonym terminie ) nauczy, metodą nauczania indywidualnego, czytać i pisać jednego lub dwóch z 23 analfabetów w mieście. Mimo, że nie wszyscy wywiązali się z podjętych zobowiązań, 5 października 1951 roku wspomina się o 17 półanalfabetach. Podniesieniu poziomu wykształcenia mieszkańców miały służyć również działający pod jego kierownictwem Uniwersytet Powszechny ( lata 1960-1962) i Uniwersytet Pedagogiczny ( lata 1962 -1963).
Kierownik szkoły rozmawia z wychowawczynią kl. III a Technikum Handlowego - Poznań mgr Goździkową Wandą przed odjazdem z Sianowa Zespołu Artystycznego. 8 maj 1964 rok.
Pozazawodową pasją Józefa Buklisa było badanie i opisywanie dziejów szkoły i miasta. Nie wszyscy wiedzą, że jest on autorem " Kroniki Sianowa" i " Kroniki Szkoły Podstawowej Nr 1". Tworzona przez wiele lat Kronika szkoły jest dziś prawdziwą skarbnicą wiedzy. Można w niej znaleźć informacje dotyczące m.in.:
dziejów Sianowa ,
historii oświaty,
rozwoju przemysły, rzemiosła i handlu,
pracy instytucji państwowych.
Bogactwo materiału w niej zawarte, powoduje, że wykorzystywana jest ona nie tylko na lekcjach historii w szkole , ale staje się też źródłem informacji dla piszących prace magisterskie. Z ogromnym zainteresowaniem i sentymentem zaglądają do niej byli uczniowie sianowskiej "Jedynki" .
Za wzorową pracę zawodową, społeczną i walory osobiste Józef Buklis otrzymał szereg orderów i odznaczeń m.in.:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Srebrny Krzyż Zasługi
Medal 10 - lecia PRL
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznakę " Za Zasługi w Rozwoju Województwa Koszalińskiego"
Odznakę " Za Zasługi w Rozwoju Powiatu Koszalińskiego"
oraz wiele nagród i dyplomów.
W gabinecie Przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej.
Pod koniec życia słynny " Dziadzia", jak nazywali z sympatią Józefa Buklisa współpracownicy i wychowankowie, zamieszkał w Koszalinie, tam zmarł 22 maja 1985 roku. Został pochowany na koszalińskim cmentarzu. Józef Buklis jest niewątpliwie cząstką historii naszego miasta, a przede wszystkim Szkoły Podstawowej Nr 1. Starsi mieszkańcy naszego miasta, wspominają go z szacunkiem i łezką w oku.
Opracowała: Kazimiera Janowicz
drukuj
